بررسی هنر محیطی با رویکرد نشانه شناسی فرهنگی مورد مطالعه:احمد نادعلیان،کریس دراری

امروزه بحران و معضلات زیست محیطی به یکی از دغدغه‏های مهم بشر تبدیل شده، که هنر این دوره را نیز تحت تأثیر خود قرار داده است. به تعریفی، هنر محیطی که یکی از شاخه‏های هنر جدید است، سعی دارد با نگرشی نو به رابطه انسان با طبیعت بپردازد و راهکارهای جدیدی را برای همزیستی با محیط اطراف در اختیارمان بگذارد. با توجه به نقش علم نشانه‏شناسی که در این میان سهم بسزایی را در معرفی فرهنگ‏ها و جهان امروز ایفا می‏کند؛ و از آنجا که در حوزه نشانه‏شناسی هیچ چیز خالی از نشانه نیست و از طرفی در هم آمیختگی جهان نشانه و نانشانه موضوعی است قابل تأمل، به همین سبب در این پژوهش، نشانه‏شناسی فرهنگی، در خصوص رابطه موجود بین "فرهنگ، طبیعت و آثار هنرمحیطی" و همچنین بررسی آثار هنر محیطی دوهنرمند (از دو فرهنگ متفاوت) و بررسی نشانه‏ها در هنر محیطی از طریق رویکرد نشانه‏شناسی فرهنگی و لایه‏های زیرین معنایی اثر مورد مطالعه و بررسی قرار می‏گیرد. بر این اساس ضمن دیدن اشتراک‏هایی در استفاده از عناصر طبیعت از قبیل (سنگ، چوب، ....) و میرا بودن آن‏ها به تفاوت‏های بیانی و نوع بکارگیری عناصر در آثار این دو هنرمند می‏توان پی برد. علاوه بر آن می‏توان نتیجه گرفت، این آثار که در طبیعت شکل می‏گیرند جزئی جدا ناپذیر از طبیعت و فرهنگ انسانی در مناطق مختلف و یا فرهنگ‏های فراگیرتر هستند. نشانه‏ها در این آثار دارای بار معنایی فرهنگی – اجتماعی می‏باشند، چرا که در ابتدا به حفظ محیط‏زیست و زندگی بشر در سطحی وسیع و در کنار آن به بیان فرهنگ‏های مشترک جهانی می‏پردازند. روش تحقیق در این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. کلید واژه ها: هنر محیطی، نشانه، نانشانه، فرهنگ، طبیعت، زیست محیطی، نشانه شناسی فرهنگی